Metoda
- Home
- /
- Metoda
Metoda
Metoda Nowych Wzorców Motorycznych (New Motoric Schemas – NEMOS) wykorzystuje techniki wielostawowych ćwiczeń oporowych w celu redukcji asymetrii mięśniowych i świadomej ingerencji w globalne wzorce motoryczne. Metoda powstała w odpowiedzi na problemy i dolegliwości wynikające z braku równowagi mięśniowej w obrębie mięśni stabilizujących obręcz miedniczną takich jak:
• Przewlekły ból w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
• Nieprawidłowy wzorzec napięć mięśniowych charakterystyczny dla typowych wad postawy
Oraz w innych obszarach:
• Nadmierna ruchomość stawów skokowych
• Niskie napięcie mięśni brzucha i dna miednicy po porodzie
Jest to nowe podejście do zagadnienia asymetrii mięśniowej w kontekście posturologicznym. Metoda jest aktualnie przedmiotem badań prowadzonych w obrębie pracy doktorskiej pt. Badania wpływu treningu oporowego zginaczy i prostowników stawu biodrowego na biomechanikę układu ruchu człowieka realizowanego w Katedrze Biomechatroniki Wydziału Inżynierii Biomedycznej Politechniki Śląskiej. Doktorat jest prowadzony we współpracy z ośrodkiem zagranicznym. Część prac realizowana jest jako projekt grantowy w ramach konkursu projakościowego na dofinansowanie badań o charakterze przełomowym, w ramach programu Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza.
Trening
Dowolny trening fizyczny składa się z etapu bodźcowania, regeneracji oraz adaptacji. Etap regeneracji trwa od kilkudziesięciu godzin do kilkudziesięciu dni, w zależności od poziomu zaawansowania i intensywności treningu. U osób początkujących okres ten zwykle nie przekracza 72 godzin. W tym czasie można zaobserwować zwiększoną sztywność lub napięcie bodźcowanych mięśni oraz ewentualne łagodne nasilenie objawów bólowych. Adaptacja mięśnia następuje w momencie zakończenia procesów naprawczych w tkance i polega na zwiększeniu wydajności w kierunku zbieżnym z typem bodźcowania.
Każda czynność ruchowa może być traktowana jako trening, jeżeli wykonywana jest regularnie oraz w celu zwiększenia związanych z nią zdolności. Mięśnie złożone są z mozaiki włókien różnego typu, których ilościowe proporcje decydują o charakterystyce danego mięśnia. Specyfika treningu oporowego wynika z charakteru jego wpływu na morfologię i metabolizm mięśni a wynikłego z typu bodźcowania. Za aktywność mięśniową w takim treningu odpowiadają jasne włókna mięśniowe, szybkokurczliwe, których próg pobudliwości jest wyższy niż włókien wolnokurczliwych, charakterystycznych dla mięśni tonicznych. Skutkiem treningu siłowego jest zmiana proporcji udziału różnych włókien mięśniowych w trenowanym mięśniu w kierunku przewagi włókien szybkokurczliwych. Objawia się to zmianą metabolizmu w celu dostosowania do aktywności fazowej czyli krótkich epizodów zwiększonego wysiłku. Widoczna jest również adaptacja morfologiczna polegająca na rozroście mięśnia zarówno na przekroju jak i długości, zwana hipertrofią mięśniową.
NEMOS.1
NEMOS.1 jest urządzeniem do treningu oporowego zginaczy stawu biodrowego. Składa się z wiązań na stopy, łączników i mechanizmu oporowego.
Dostępna obecnie w sprzedaży wersja urządzenia wykorzystuje mechanizm wolnych obciążeń w postaci talerzy obciążeniowych o standardowych wymiarach. Wersja NEMOS.1F.H dostosowana jest do talerzy z otworem 25mm a wersja NEMOS.1F.S wykorzystuje obciążenia olimpijskie z otworem 50mm. Urządzenie zaprojektowane jest zgodnie z normą PN-EN-ISO-20957.
Z urządzenia NEMOS.1 należy korzystać analogicznie do klasycznych sprzętów stosowanych w treningu oporowym z założeniem celu w postaci maksymalizacji hipertrofii mięśniowej. Ze względu na specyfikę obszaru podlegającego treningowi, należy tym bardziej unikać przetrenowania. Sugeruje się minimalne obciążenie w postaci 60% 1RM (One Repetition Maximum).
